Frank Jansen

Vanmiddag vertelde een buurvrouw uit het ecodorp over Franks overlijden. Ik schrok ervan. Frank heeft hier maar kort gewoond en ik heb maar één, zeer lang, gesprek met hem gehad. Dat heeft wel indruk gemaakt. Een bijzonder levensverhaal, veel openheid en enthousiasme. En hij kon ook mooi ontvangen wat ik te zeggen had. Ik wens Sara en zijn vrienden en vriendinnen heel veel kracht en zachtheid. Ik gedenk die woensdag mijn overleden moeder, maar zal zeker aan hem en aan jullie denken. 

Beste Frank,

Het is wel even schrikken en maakt me verdrietig om dit droevige nieuws te horen. Ik ben dankbaar dat ik jou als buurman heb mogen leren kennen. Een betere buurman had ik me niet kunnen wensen op het HeumensBos. De verbouwingen die we tegelijk aan onze huisjes deden en adviezen die we elkaar gaven. De vele avonden en nachten die we buiten zaten met een kampvuur verhalen genoeg onder het genot van een drankje en een blowtje maakten die gesprekken onvergetelijk. Je was niet altijd even gemakkelijk ook niet voor jezelf maar je sloeg jezelf er doorheen. Ik had veel respect hoe je vocht met je invalide zijn en hoe je vooral bezig was met uitvindingen om je voeten warm te krijgen. Lieve Frank nu neem ik afscheidt en zal je voor altijd een warme plek in mijn hart zijn.